Ik ben boos, heel boos Waarom is een man van mijn leeftijd boos over een kindervriend? Dat zal ik uitleggen. Het sinterklaasfeest zit in mij genen. Ik ben er mee opgegroeid en ook mijn kinderen. De fantasiefiguren Sinterklaas en Zwarte Piet maken deel uit van het plezier wat ik en mijn familie hebben rond de periode van 5 december. Ik ben een echte kaaskop.
Ik heb de afgelopen week niet de wekker op 03.00 uur gezet om het eerste televisiedebat tussen Donald Trump en Hillary Clinton te volgen. Ik zette ook geen wekker tijdens de Olympische Spelen om Dafne Schippers heel hard over een sintelbaan te zien rennen; ik zet dus ook geen wekker om iemand heel hard onzin te horen uitkramen.
Afgelopen week was het weer zo ver. Er komt weer een zetelwisseling aan. Mevrouw Sönmezer van de PvdA kan wegens medische omstandigheden haar werk als raadslid niet voortzetten. De volgende op de lijst is aan de beurt: Wouter van der Spoel.
Het vrolijkste broodbeleg is een pak schuddebuikjes. De door een slimme producent bedachte speculaaskruimeltjes voor iedereen die vergeten is hoe lekker het kan zijn om simpelweg een speculaaskoekje op je boterham te leggen. Ik moest woensdagochtend schuddebuiken. Niet met een kartonnen pak boven een sneetje brood. Wel toen ik een tweet las van Bram van Broekhoven (@Dordtsepolitiek): “Gemeentebestuur Alblasserdam: wij willen van burgers weten waar wij de inspiratie vandaan moeten halen”.
Ik ben van de generatie die fris gedoucht met natte hartjes voor de televisie zat te wachten op “Hallo, meneer de uil, waar brengt u ons naartoe….” “Nou, lieve kijkbuiskinderen…” Ik keek in mijn jeugd naar de Fabeltjeskrant. In een tijd dat wij slechts twee zenders hadden. Eerlijk gezegd, ik kijk tegenwoordig nauwelijks nog televisie als als ik kijk kies ik uit twee zenders: NPO 1 of 2. Het bredere aanbod dat in de afgelopen decennia almaar uitdijde, heeft ons in mijn ogen geen betere televisie gebracht. Maar dan overdrijf ik natuurlijk. Er zijn prachtige dramaseries gemaakt en veel fraaie reportages en documentaires, maar de beeldbuis is een vluchtig medium geworden. Wat ik wil zien zoek ik wel op via internet.
Ondanks ernstige bedenkingen van deskundigen gaat de gemeente Dordrecht onverdroten door met de verminking van haar bijzondere polderlandschap. Ontgrondingen en het kappen van bomenrijen zijn daarvan momenteel de voornaamste componenten. Aldus blijft Dordrecht de principes van een goede ruimtelijke ordening met voeten treden. In het kader hiervan dient immers sprake te zijn van een evenwichtige belangenbehartiging, waarbij de bijzondere omgevingskwaliteiten die de geo/bionatuur en vorige generaties ons schonken zo veel mogelijk worden ontzien. Een en ander betekent ook dat beleidsmakers moeten vermijden bevangen te raken door allerlei onvoldoende gefundeerde economische, ecologische en architectonische dwangvoorstellingen.
