Een beetje populisme kan nooit kwaad
Deze week brachten meerdere partijen de definitieve bezetting van de kieslijsten naar buiten. Daarnaast werden de eerste partijprogramma’s gepresenteerd. Zo ook het programma van ‘Gewoon Dordt’, het kersverse kindje van VVD-mastodont Irene Koene en GroenLinks/Piratenpartij-gigant Gertjan Kleinpaste. Een eerste indruk is altijd het meest belangrijke en die hebben ze inmiddels gemaakt.
Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik het programma van de nieuwe partij nog niet gelezen heb en alleen maar de twee speerpunten uit de krant heb gezien. Eentje er van gaat over dat projectontwikkelaars een soort van sociale huurwoningquotum krijgen. Als een projectontwikkelaar mooie huizen in Dordrecht wil bouwen om dik knaken aan te verdienen, moeten zij ook betaalbare huurwoningen neerplempen.
Geen slecht plan. Alleen Dordrecht heeft maar een beperkte ruimte die wij volgebouwd willen zien en “dure” woningen leveren meer belasting op dan sociale huurwoningen. De vraag of het gewenst is om meer sociale huurwoningen op ons eiland te bouwen is natuurlijk maar net welke stroming je aanhangt.
Het volgende speerpunt laat een nare smaak in de mond van velen na: ambtenaren die langdurig ziek zijn niet korten op het salaris. Veel mensen schoten meteen in de kramp vanwege deze uitspraak, maar voornamelijk omdat zij deze niet helemaal snappen. Kennelijk heeft ‘Gewoon Dordt’ onderzoek gedaan en is tot de conclusie gekomen dat dit geregeld kan worden. Wat de politiek wél voor ambtenaren kan regelen, kunnen zij níet bij andere werkgevers. Het argument dat dat voor iedereen geregeld zou moeten worden gaat uiteraard niet op. De partij ‘Gewoon Dordt’ zou waarschijnlijk het voor elk werkend persoon willen realiseren, maar moeten het verkiezingsprogramma realistisch houden.
De oppositie van dit plan heeft natuurlijk wel een punt. Niet “waarom zij wel en wij niet?”, maar “waarom ambtenaren? ” Ambtenaren genieten een zeer bevoorrechte positie in ons land. Dan heb ik het natuurlijk niet over de politieagenten, militairen et cetera, maar over de “raamambtenaren”. Deze bevolkingsgroep heeft arbeidsvoorwaarden waar de rest van Nederland een moord voor zou plegen. Dit hebben ze zelf niet door, dus voelen ze zichzelf al snel erg zielig.
Wist u dat een gemeenteambtenaar in de Drechtsteden bij zijn pensionering een workshop “met pensioen gaan” krijgt? Van uw belastinggeld. Alsof ze nog niet weten hoe ze heel de dag duimen moeten draaien en niets moeten doen. Als ambtenaren een dag lang het werk neerleggen uit protest, heeft u uw paspoort alsnog te laat binnen. Zelfs met de loonbevriezing van afgelopen jaren verdient een ambtenaar nog vaak beter dan menig ander in de dienstensector. Voornamelijk omdat de rest óók loonbevriezing had, maar niet met FNV-petjes op stond te fluiten op het Malieveld.
Maar goed, mijn virulente haat voor ambtenaren hoort niet echt de leidraad te zijn hier. Het gaat hier om het speerpunt van de politieke partij ‘Gewoon Dordt’. Het is een onpopulaire mening die zij hebben gebracht, maar wel vanuit het goede van het hart. Het lijkt mij, ambtenaar of niet, enorm klote om langdurig ziek te zijn en dan ook nog eens te zien dat je geld verdampt. Ik misgun dit de ambtenaren niet, ik gun het de rest meer. Ambtenaren hebben al zoveel, waar de rest alleen maar inlevert.
Het is dus een goed punt om aan te kaarten, maar niet echt iets waarmee je de verkiezingen mee gaat winnen. Waar voordeeltjes worden gegeven, mogen ook best concessies gedaan worden. Als men dit kan regelen, dan kunnen er wel meer aanpassingen gedaan worden met de arbeidsvoorwaarden van ambtenaren. Had deze er ook bij gezet.
Wat beter was geweest, was het programmapunt uit het verkiezingsprogramma te laten. Eerst jezelf een aantal zetels aanmeten en dan pas minder populaire maatregelen introduceren. Een beetje het volk naar de mond praten is nooit erg, jezelf bij voorbaat buitenspel zetten wel. Een Kees Thies kan positief over je woningbouwplan schrijven, maar dezelfde krant verpest je introductie al met het bevoorrechten van ambtenaren.
P.S. Dit stukje is geschreven met nuance, omdat ik in de tekst van ‘Gewoon Dordt’ de nuance van Gertjan Kleinpaste kan proeven. Ook zie ik hem graag terug als blogger, dus wil ik hem niet boos maken. Uiteraard zijn er géén bedreigingen geweest vanuit de kant van ‘Gewoon Dordt’ en is Alfred Meijer vrij dit stuk over te nemen mét bronvermelding. Een gesprek met burgemeester Kolff is daarom niet nodig.
