Vlagvertoon
Hij staat er hoor! De Nederlandse vlag. In ’s lands bekendste vergaderzaal. Waar de 150 Kamerzetels symbolisch tulpen voorstellen. Hij zit aan een soort van bezemsteel die dappere pogingen doet voor vlaggenmast door te gaan. Die steel staat in een houten ‘voet’ gestoken. Op internet was dat houten voetstuk al snel vervangen door typisch Nederlandse dingen als een blokje kaas of een bitterbal.
Zo’n vlag motiveert enorm. De Dordtse SGP/ChristenUnie-fractie en ook de Dordtse VVD vonden het zo aanstekelijk dat zij nu ook een Nederlandse vlag willen in de zaal waar de gemeenteraad van Dordrecht vergadert. De Nederlandse driekleur!
Waar staan die kleuren eigenlijk voor? Het rood staat voor het volk. Wit symboliseert de kerk en het blauw staat voor de adel. Het symbool voor onze eenheid verbindt volk, geloof en elite. Dus terwijl we eenheid willen uitstralen, betekent dat wit in het Katholieke zuiden echt iets anders dan in het meer Calvinistische noorden. De hele Biblebelt hecht enorm aan dat wit in de driekleur, terwijl voor grote delen van de geseculariseerde samenleving dat wit staat voor een geloofsbeleving die hen gestolen kan worden. Thierry Baudet stemde dapper voor het plaatsen van een vlag in de tweede Kamer en daarmee ook voor die blauwe baan die de door hem zo vervloekte elite – in concreto de adel – symboliseert. Kennelijk zagen bijna alle politici, of ze nu links, rechts, streng christelijk, senior of liberaal zijn, de waarde in van het vlagvertoon in de Tweede Kamer. Alleen de “dierenpartij”, zoals de Telegraaf de Partij voor de Dieren hardnekkig noemt, stemde tegen. Daarmee is er in ieder geval één politiek leider die ballen toont.
Eindelijk een uiting van ‘vaderlandsliefde’, klonk het jubelend op Twitter, Facebook, kerkbankjes en in lokalen waar men doorgaans alleen warm loopt voor de ‘1 mei-viering’. Als ze nu ook iedere vergaderdag in de plenaire zaal allemaal staand met de rechterhand op het hart het ‘Wilhelmus’ aanheffen, is de loftuiting op onze ‘identiteit’ compleet.
Dan is het alleen nog nodig de Nederlandse jeugd bij de kladden te grijpen om met de neus op de feiten te drukken. Uit internationaal onderzoek blijkt dat de Nederlandse jeugd, in vergelijking met het buitenland, bijster weinig kaas gegeten heeft van zaken als democratie, hoe onze volksvertegenwoordiging functioneert, staatsinrichting en wat koning Willem nu precies doet of premier Mark Rutte. Met de Trias Politica hoef je bij hen niet aan te komen. De meeste jongeren denken dat dit een wafelijsje in drie kleuren is. Guusje ter Horst stelde in 2007 al vast dat jongeren te weinig wisten over de wijze waarop ons landje georganiseerd is. De oplossing toen was om op scholen aan ‘Burgerschapskunde’ te gaan doen.
De onderzoekers nu, tien jaar later, stellen vast dat scholen weinig aan burgerschapskunde doen. Ze vinden het gemakkelijker hun leerlingen aan te sporen tot ‘kritisch denken’. Niets mis met kritisch denken natuurlijk, maar het mag natuurlijk niet aan de basale kennis ontbreken over de wijze waarop wij in dit land tot besluiten komen. Ik ben bang dat met een museumbezoekje of het ’s ochtends zingen van onze nationale hymne de kennis over de parlementaire democratie niet toeneemt.
Maar onze parlementariërs zijn trots. Hun bijdrage aan de eenheid in het land is enorm. Maar het kan nog fraaier hoor. Vroeger hing ’s lands belangrijkste vergaderzaal vol vlaggen en banieren. Van alle gewesten en belangrijke steden. Onder dat vlagvertoon deden de hoge heren hun belangrijke werk. Geschillen beslechten en verschillen overwinnen. Om die bonte verzameling steden en gewesten samen te besturen. In het besef dat er altijd grote verschillen bestaan, maar ook een gemeenschappelijk belang.
Deze blog verscheen eerder op de website www.bevlogen-bourgondisch.nl
