Sjagrijn
De beide eigenzinnige Dordtenaren De Witt zijn vereeuwigd. Een standbeeld aan de Visbrug houdt de herinnering levend. De één zit; de ander staat. De mythe waart rond dat ze ’s nachts van plek wisselen.
Ze kijken sjagrijnig. Alsof ze voorvoelden dat het verkeerd zou aflopen met het land en met hen persoonlijk.
345 jaar geleden werden ze door een woedende volksmenigte uit hun huis gesleept en op straat vermoord. Het jaar 1672. We waren reddeloos, redeloos, radeloos. De Orangisten sloegen hun slag. Zij wakkerden de volkswoede aan die Johan en Cornelis de Witt dus fataal werd. De verdeeldheid in ons land was groot. Zoals ook nu die verdeeldheid groot is. Een scherpe scheidslijn tussen “links” en “rechts”. Tussen realisten en idealisten. Dit jaar organiseert Ben Corino van het wekelijkse radioprogramma Studio De Witt een officieuze herdenking op 20 augustus. Een kleine, maar opmerkelijke geste. Een impliciet gebaar tegen de voorstanders van een standbeeld van “de Vader des Vaderlands” op het Statenplein.
Kennelijk vindt volkswoede tegenwoordig een andere uitweg. Eric Meijer van Chemours wordt niet z’n kantoor uitgesleept. De beide jonge ondernemers die legbatterijeieren vol kippen van Fipronil voorzagen evenmin. De eigenaar van de uitgebrande varkensstal met 20.000 varkens in Erichem was zelf dan wel “gevlogen”; zijn woordvoerder mocht met droge ogen de dierenliefde van zijn baas roemen op de nationale televisie. Darryl N. die tonnen uit z’n zorgbedrijf jatte om de stoere bink uit te hangen, gooit het voor 50.000 euro op een akkoordje met de curator. Een man als Rutte wordt niet het torentje uitgesleept. Terwijl echt niet iedereen hem op handen draagt.
Misschien komt het, doordat wij inmiddels – door schade en schande wijs geworden – weten dat veel rampspoed haar oorzaak vindt in ons eigen gedrag. We willen graag ons eitje bakken op een teflonlaagje. Bij het prijsverschil tussen een biologisch kipfiletje of een stukje plofkip gaat bij velen de hand toch naar het goedkoopste pakje vlees. Eenmaal in het stemhokje zijn we onze ergernis over de politiek allang weer vergeten en stemmen we in meerderheid op degene die het meest ontwapenend lacht. En zijn we echt allemaal zo sterk dat we niet zwichten als de gelegenheid de dief maakt?
Straks aanvaarden we morrend de verhoging van de premie voor de ziektekostenverzekering. Minder gedeclareerd, dus ontvingen de verzekeraars minder en betalen de verzekerden meer. Zo luidde ongeveer de redenering.
Soms vraag ik mij af wanneer het dunne laagje bladgoud dat onze beschaving vormt beschadigd raakt. Wat er voor nodig is van rechtschapenheid de grens over te gaan naar gewoon fout of bijzonder opstandig. Wat is er voor nodig is om te vervallen in het gedrag waarvan we weten dat het verwerpelijk is, maar onvermijdelijk als we redeloos en radeloos zijn. Op zo’n moment is de beschaving immers reddeloos verloren.
Leuk artikel, toch jammer dat u niet meer bij groen links zit. Of bij de dieren partij. Die hebben tenminste een mening qua milieu (criminaliteit) en mishandeling van dieren. Zoudt u de Twitter met foto etalage galerie wijnstraat (fornuisje-schaap-antiteflonpannetje-glas water met genx) aub op grote schaal willen rondtwitteren of -sturen ivm aanstaande demo tegen de giflozingen van chemours op 26 augustus???